www.iiiWe.com » «خانه‌ی افشاریان» ؛ خانه‌ی امروز، آپارتمان فردا

 صفحه شخصی گروه رسانه‌ای دیرین   
 
نام و نام خانوادگی: گروه رسانه‌ای دیرین
استان: اصفهان - شهرستان: اصفهان
شغل:  آگاهی‌رسانی تخصصی به متخصصانِ جامعه‌ی مهندسی
تاریخ عضویت:  1390/09/05
 روزنوشت ها    
 

 «خانه‌ی افشاریان» ؛ خانه‌ی امروز، آپارتمان فردا بخش معماری

3
برای دریافت فایلها باید از نرم افزار های ویژه دانلود استفاده نمایید. (برای اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید)


ـ نام پروژه : «خانه‌ی افشاریان» (Afsharian’s House)
ـ جای پروژه : کرمانشاه، ایران
ـ طرح معماری : ReNa Design
ـ مساحت زیربنا : 600 مترمربع
ـ سرپرست گروه طراحی معماری : رضا نجفیان
ـ گروه طراحی : مریم نجفیان، مریم غلامی، محمدحسین حمزه‌لویی، صدف دیلمی، مینا نظم‌جو
ـ اجرای ساخت‌وساز : افشاریان
ـ ترسیمات سازه‌ای : مریم غلامی
ـ تأسیسات برق : بهروز فقیهی‌فرد
ـ تأسیسات مکانیکی : امیرعلی اکبرنژاد
ـ سال اجرا : 1391 / 2013
ـ سخن معمار : «خانه‌ی امروز، آپارتمان فردا ...»

خانه‌هایی که به‌عنوان آثار فرهنگی و هنری طراحی و دسته‌بندی می‌شوند، ممکن است به گونه‌ای ریخت‌شناسانه با نقاشی‌های واقعی، انتزاعی و مفهومی، یا حتا داستان‌های عاشقانه سنجیده شوند.
«خانه‌ی افشاریان» که در زمینی به مساحت 312 مترمربع در شهر کرمانشاه (کشور ایران) ساخته شده است، یک ساختمانِ سه‌اشکوبه‌ی متعلق به یک خانواده‌ی چهارنفری (پدر، مادر، یک فرزند دختر و یک فرزند پسر) است. با توجه به خواسته‌ی کارفرما/مالک که می‌خواهد در آینده این خانه را به واحدهای مسکونی جداگانه و مستقل برای فرزندانش تغییر دهد، گروه طراحی به این نتیجه رسید که این خانه باید به گونه‌ای طراحی شود که بتواند از یک خانه به چند آپارتمان گسترش یابد. برآوردنِ این درخواست، نیازمندِ انعطاف‌پذیری در طرح و نما بود؛ و این چالش را پیش روی گروه طراحی گذاشت تا راه‌کاری پیدا کند که ساختمان در عین برخورداری از شاخصه و هویتِ جداگانه‌ی وابسته به زمان (اکنون و آینده)، پس از گسترش نیز زیبا و روزآمد و موزون به نظر برسد.
درخواست دیگر کارفرما، پروژه‌ای ساده با طراحی بیرونی یگانه و بی‌همتا بود. بنابراین، با در نظر گرفتن نسبت ارتفاع ساختمان به پهنای آن، برای نمای بیرونی یک چهارضلعی با یک شکاف بر روی آن طراحی شد، که ساختمان را به پیکره‌ای پدیدارشونده در خیابان تبدیل کرد. این راه‌کار نه‌تنها ورودیِ ساختمان را بسیار خوب نمایان کرده، همچنین به تفاوت‌های فضایی سطوح بالایی به گونه‌ای درخور پاسخ داده است.
احترام به رهگذر، که سنتی ارزشمند در فرهنگ ایران است، در این پروژه این‌گونه نمود می‌یابد که کالبد و پیکره‌ی ساختمان اندکی رو به زمین خم شده است. همچنین، بخشی از زمین پروژه (یعنی بخشی از مُلک خصوصی کارفرما) به فضای سبز همگانی اختصاص داده شده است. بر پایه‌ی همین ویژگی‌ها، ساختمان از یک ساختمان مسکونی معمولی، به سوی یک نقطه‌ی برجسته و زیبای شهری و دارای کیفیتِ دیداری سوق پیدا کرده، و این ویژگی تا آن‌جا پیش رفته است که معنای ظریفِ پروژه همان‌گونه که به کاربر منتقل می‌شود، به بیننده‌ی بیرونی و رهگذران نیز انتقال می‌یابد؛ و در این ارائه و انتقال معنا، احترام و تازگی و طراوت، در هم آمیخته‌اند.
در طراحی درونی این خانه و سازمان‌دهی فضایی دوستانه‌ی آن، با به‌کارگیریِ چوب و آجر، محیطی دلپذیر، بزرگ و دارای روشنایی شگفتی‌آور فراهم آمده است. حسِ تجربه کردنِ محیطی دیگرسان در پروژه، از ورودی تا اتاق‌خواب‌ها، با یک پلِ آویزان بر فراز دهلیز فراهم شده است، که آمیزه‌ای از احساس هیجان و امنیت را پدید می‌آورد.



























برگرفته از : www.archdaily.com

برگردان و آماده‌سازی : گروه رسانه‌ای دیرین








شنبه 25 بهمن 1393 ساعت 13:04  
 نظرات