«کارگران سرگرم کارند»؛ این، عبارتی آشنا برای توصیف قشری از نیروی کار جوامع است که ظاهراً کار برای آن‌ها پایانی ندارد و شرایط سخت کار نیز به همچنین. ظاهراً شرایط سخت و پرخطر برای کارگران، حتا در عصر تکنولوژی هم برای این قشر جامعه چندان توفیری ندارد؛ کارگران ساختمانی هم در این میان استثنا نیستند و چه‌بسا موقعیت‌های خطرناک بیش‌تری همیشه در کمین آن‌ها بوده و هست.
اکنون و در روزی که به نام این زحمت‌کشان نام‌گذاری شده، وظیفه‌ی رسانه‌ای حکم می‌کند دست‌کم برای بازتاب دادنِ این شرایط دشوار و پرخطر کاری بکنیم. اما چه‌گونه؟ شاید همچون همیشه عکس‌های خبری هستند که به به‌ترین شکل توجه‌ها را به موضوع‌ها جلب می‌کنند. از همین رو، تصمیم گرفتیم تا شرایط کار کارگران ساختمانیِ امروز و دیروز را از خلال دو فریمِ عکاسی‌شده در فواصل زمانیِ گوناگون بازخوانی کنیم.
فریم نخست عکسی بسیار پرآوازه از رشته‌عکس‌هایی است که «لویی هاین»، عکاس و جامعه‌شناس سرشناس آمریکایی از کارگران ساختمانی بر فراز برج «امپریال‌استیت»، از نخستین برج‌های ساخته‌شده در جهان گرفته و کارگران را در شرایطی حیرت‌انگیز نشان می‌دهد. این عکس که «ساعت نهار» نام دارد، در دهه‌ی ۱۹۳۰ میلادی و در سال‌هایی گرفته شده که «لویی هاین» به ژرفی بر جامعه‌ی کارگران آمریکا متمرکز شده بود.
اما فریم دوم در حقیقت بازآفرینی عکس بسیار مشهور «لویی هاین» است که سال گذشته‌ی میلادی در نشریه‌ی «تلگراف» منتشر شد و نشان‌دهنده‌ی همان شرایط، با شکل و شمایلی همانند با عکس «هاین» در حال‌وهوای امروزی‌تر است. «مایک کرامپتون»، عکاس این اثر در عین آن که می‌گوید امید دارد این اثر برای هر بیننده یادآور عکس «هاین» باشد، از سوی دیگر قصد دارد تا با ارجاع به عکس «ساعت نهار» و نشان دادنِ تداوم شرایط دشوار کارگران ساختمانی، نقض قوانین تندرستی و ایمنی برای این بخش از نیروی کار جوامع را بار دیگر گوشزد کند.
دیگر سخنی نمی‌ماند، مگر آنچه در این دو فریم نهفته است ...
برگرفته از : هنرآنلاین
|
|
