«خانه‌ی تاریخی بنی‌طبا» عمارتی تاریخی در شهرستان آران و بیدگل است که طی دوره‌های صفوی تا اواخر قاجار به شیوه‌ی معماری درون‌گرا و به سبک گودال‌باغچه ساخته شده است و در سال 1384 خورشیدی با شماره‌ی 12965 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
این بنای تاریخی که در مالکیت شهرداری است، به همت یک زن و شوهر تهرانی ـ خانم و آقای محسنی ـ بازسازی و احیا شده، و یکم آبان‌ماه 1393 به‌طور رسمی به‌عنوان نخستین اقامتگاه بوم‌گردیِ آران و بیدگل گشایش یافت.
اما داستان از چه قرار بود؟
ـ کوچ از تهران به بیدگل علی محسنی و همسرش مانند بسیاری دیگر از تهرانی‌ها از زندگی در این شهر شلوغ خسته شده بودند، و به دنبال راهی و کاری می‌گشتند که هم خودشان آن کار را آغاز کرده باشند و هم با زمینه‌ی مورد علاقه‌ی آن‌ها، یعنی گردشگری مرتبط باشد.
پس به دنبال یک دگرگونی بنیادین، این دو دانش‌آموخته‌ی رشته‌ی کشاورزی به شهرهای دیگر سرک کشیدند تا بهترین مکان توریستی را انتخاب کنند. آران و بیدگل یکی از گزینه‌هایی بود که آن‌ها در نظر گرفته بودند. فاصله‌ی این شهرستان تا تهران زیاد نبود و می‌شد در آن‌جا «خانه‌ی بنی‌طبا» را مرمت و بازسازی کرد. جاذبه‌های گردشگری‌اش هم زبانزد خاص و عام بوده و هست: کویر مرنجاب و دریاچه‌ی نمک.
این جاذبه‌های گردشگری چنان بی‌همتا و پُرکشش‌اند که محمدعلی اینانلو، طبیعت‌گرد و مستندساز حوزه‌ی آثار تاریخی و جاذبه‌های طبیعی در آیین گشایش اقامتگاه بوم‌گردیِ «خانه‌ی بنی‌طبا» گفت: «ظرفیت‌های کویر مرنجاب آران و بیدگل را می‌توان با دیدنی‌ها و جاذبه‌های مناطق طبیعی بی‌همتای جهان همچون «رام‌تام‌بائور» هندوستان مقایسه کرد. مرنجاب ثروتی بی‌پایان است که پروردگار در اختیار مردم آران و بیدگل قرار داده، تا با بهره‌برداریِ خردمندانه از آن، زمینه‌ی رسیدنِ این منطقه به توسعه‌ی پایدار فراهم شود.» او تأکید کرد: «در صورت برنامه‌ریزی‌های خردمندانه، کویر مرنجاب می‌تواند زمینه‌ی کارآفرینی برای جوانان و رفاه مردم منطقه را ایجاد کند.»
و بر پایه‌ی همین جذابیت‌ها و چشم‌انداز امیدوارکننده بود که خانم و آقای محسنی تصمیم‌شان را گرفتند و پی‌گیر تبدیل «خانه‌ی بنی‌طبا» به محل کار و زندگی‌شان شدند.
ـ اقامت مهمانان در امامزاده! علی محسنی درباره‌ی این مدت و کارهایی که همراه با همسرش در این خانه‌ی تاریخی انجام داده‌اند، به خبرنگار مهر گفته است: «بیدگل برای فعالیت‌های توریستی فوق‌العاده است؛ اما کاری برای آن انجام نگرفته است. پیش از اقامتگاه شدنِ خانه‌ی بنی‌طبا، حتا یک اتاق برای مهمان طراحی نشده بود و اگر کسی می‌خواست در این شهر اقامت کند، می‌بایست به امامزاده می‌رفت.»
محسنی و همسرش بر این باورند که برای پذیرفته شدن در میان مردم شهرستانی که با آن‌ها از پیش هیچ آشنایی نداشتند، هنوز زود است؛ ولی افزوده‌اند که تا همین‌جا با استقبال بسیاری از سوی آن‌ها روبه‌رو شده‌اند. آن‌ها می‌گویند شاید یکی از دلایل این استقبال آن باشد که هم توانسته‌اند توریست جذب کنند و هم برای مردم شهرستان بیدگل که گردشگر کم‌تری داشته، شغل ایجاد کنند: اقامتگاه بوم‌گردیِ «خانه‌ی بنی‌طبا»، ساختمانی تاریخی با وسعت ۴۸۰۰ متر است که آن‌ها در بخش ۱۸۰۰متریِ آن اقامت کرده‌اند. ظرفیت اقامتی این خانه، حدود ۴۰ نفر در ۷ اتاق است.
ـ زباله؛ تنها یادگار گردشگران!محسنی می‌گوید: «مردم ما معمولاً وقتی به شهری دیگر سفر می‌کنند، همه‌ی وسایل مورد نیازشان را از خانه برمی‌دارند، حتا مواد خوراکی را. آن‌وقت است که این سفر برای جامعه‌ی محلی هیچ بهره و سودی ندارند. تنها چیزی که از گردشگری در آن شهر توریستی به جا می‌ماند، تلی از زباله است و نابه‌هنجاری‌هایی که ممکن است مسافران به وجود بیاورند. ما به همه‌ی گردشگران‌مان می‌گوییم که باید به جامعه‌ی محلی احترام بگذارید. هر کجای دنیا هم که برویم، اگر به افکار آن‌ها اهمیت ندهیم، ما را قبول نمی‌کنند.»
این جفتِ تهرانی هر هفته میزبان گردشگران کویر مرنجاب هستند؛ کویری که چند سال پیش به دلیل نارضایتی‌هایی که جامعه‌ی محلی مدعی بود گردشگران به وجود آورده‌اند، تا مدتی تورهای گردشگریِ آن با محدودیت برگزار می‌شد. این دو راهنمای تورهای گردشگری در کنار خدماتی که در اقامتگاه بومی‌شان به گردشگران می‌دهند، تورهای شترسواری نیز برگزار می‌کنند، اما تعیین نرخ و بهای آن را به عهده‌ی جامعه‌ی محلی گذاشته‌اند. چون معتقدند آن‌ها هستند که باید از حضور گردشگر در منطقه سود ببرند.
اما گشت در بافت تاریخی شهر را خودشان رهبری می‌کنند. آن‌ها معتقدند اگر افراد دیگری نیز به کمک آن‌ها بیایند و در شهرستان بیدگل برای بخش گردشگری سرمایه‌گذاری کنند، این شهر نیز مانند ابیانه پُررونق خواهد شد.
آن‌ها در شیوه و ظاهر زندگی‌شان از مردم بیدگل الهام گرفته‌اند و اقامتگاه‌شان را به گونه‌ای طراحی کرده و آراسته‌اند که فرش‌ها و تزییناتش مانند خانه‌های قدیمی بیدگلی‌ها باشد.
برگرفته از :
www.irna.ir و
http://www.mehrnews.com و
www.irandeserts.com و
http://khanebanitaba.persiangig.comبازنویسی، ویرایش و آماده‌سازی : گروه رسانه‌ای دیرین 
