■ با ادغام سازمان حفاظت محیط زیست در سازمان جنگل‌ها و مراتع مخالف‌ایم بخش عمومی

دفاع از سازمان محیط زیست، دفاع از تمامیت ارضی کشور

یادداشتی از عباس محمدی
فعال محیط زیست و مدیر گروه «دیده‌بان کوهستان»


اگر کشور را خانه‌ی بزرگ خود بدانیم، که چنین هست، آن‌گاه نمی‌توانیم "تمامیت ارضی" سرزمین را فقط مرزهای سیاسی کشور بدانیم. همان‌گونه که نمی‌توان خانه‌ی بی‌سقف را خانه‌ی قابل زیست دانست، کشوری با خاکِ فرسایش‌یافته و زمینِ فرونشسته و رودخانه‌های خاموش و کوهستان‌های بی‌گیاه را نمی‌توان سرزمین درخور ملتی بالنده دانست؛ که چنین سرزمینی مانند آن خانه‌ی بی‌سقف، تمامیت و سلامتِ لازم را ندارد.

امروز مسأله‌ی حفاظت محیط زیست، مسأله‌ی مرگ و زندگی است؛ آلودگی هوا به پس‌سوزها، مسأله‌ی ریزگردها، چالش هراس‌انگیز آب، و معضل‌های زیست‌محیطی دیگر، زیستِ فیزیکی هزاران انسان را متوقف کرده و سلامت میلیون‌ها تن دیگر را به‌شدت به خطر انداخته است. انکار این مسأله، چیزی از ژرفای فاجعه نمی‌کاهد، اما بیان آن و گام برداشتن در راه کاستن از آلودگی‌ها و تخریب‌ها، طبق اصل پنجاهم قانون اساسی، وظیفه‌ی همه ی ما است و می‌تواند آهسته‌آهسته، شیب انحطاط محیط زیستِ این سرزمین را کم سازد. قطعاَ با نگاه دوراندیشانه به همین نکته‌ها بوده که در هفته‌ی منابع طبیعی سال گذشته، عالی‌ترین مقام کشور گفتند: «اگر محیط زیست تخریب شود، سیاست و اقتصاد و پیشرفت کشور... همه باطل خواهند شد.»

طرح ادغام سازمان حفاظت محیط زیست با سازمان جنگل‌ها و مراتع (در واقع، تنزل درجه‌ی سازمان به یک معاونت در وزارت‌خانه‌ی کشاورزی)، یا حتا طرح تبدیل این سازمان به وزارت‌خانه، در شرایط کنونی فقط به تضعیف هرچه بیش‌تر تشکیلات مسؤول حفظ سلامت هوا و آب و خاک که مسؤول زندگانی زیستمندان کشور هم هست، خواهد انجامید.
جای بسی خوش‌وقتی است که مجلس شورای اسلامی که در سال‌های گذشته کم‌تر به موضوع محیط زیست توجه داشت، با ملاحظه‌ی فاجعه‌ی گرد و غبارهای اخیر در غرب و جنوب غرب کشور، به‌جد وارد بحث قصور سازمان حفاظت محیط زیست در انجام وظیفه‌های خود شده است. همچنین، امیدوارکننده است که رسانه‌های سابقاً ساکت در امر محیط زیست هم امروزه ستون‌هایی را به این قضیه اختصاص می‌دهند.
اما (و این، بس مهم است که) نقد سازمان حفاظت محیط زیست نباید با هدف تضعیف آن یا انتقام‌گیری از رقیب سیاسی باشد. لازم است که نمایندگان محترم مجلس لحظه‌ای در این نکته تأمل کنند که نه‌تنها دوره‌ی چهارساله‌ی وکالت‌شان، بلکه دوره‌های چهل‌ساله‌ی عمر مفیدشان (مانند هر انسان دیگر) به سرعت سپری می‌شود. از این‌رو لازم است که به‌جای مصالح کوتاه‌مدت خود یا حوزه‌های انتخابیه‌ی خود، منافع بلندمدت ملی را بیش‌تر مد نظر داشته باشند. این منافع ملی، با تقویت جایگاه سازمان حفاظت محیط زیست به دست خواهد آمد، که لازمه‌ی این امر هم دور نگاه داشتن سازمان از وضعیت دفاعی، افزایش بودجه‌ی آن، کمک به آن برای جذب نیروهای کارشناسی بیش‌تر و باکیفیت‌تر، و نیز همکاری با آن در راه جلب مشارکت مردم و سازمان‌های مردمی است.
ما منتقدان غیردولتی وضع طبیعت و سرمایه‌های گران‌قدر طبیعی کشور هم ضمن حفظ موضع انتقادی خود در مواردی که مربوط به کوتاهی‌ دستگاه‌های گوناگون (از جمله سازمان حفاظت محیط زیست) است، باید تقویت جایگاه این سازمان در سامانه‌ی مدیریت کشور را نیز در صدر مطالبه‌های خود بگذاریم.
برگرفته از :
khabaronline.ir
و
mountainwatch.persianblog.ir
ویرایش و آماده‌سازی : گروه رسانه‌ای دیرین



این گزارش‌ها را هم ببینید :
ـ نابودگران سرگرم کارند...
ـ درختان کهنسال پایتخت زیر اره‌ی بی‌تدبیری و سودجویی
ـ هجوم لودرها به بلوط‌های نیمه‌جانِ جنگل‌های حفاظت‌شده‌ی مانشت و قلارنگ
ـ تالاب‌ها ؛ تعاریف و معاهده‌ها+ گزارش تصویری کوچ قوها به تالاب سرخ‌رود


به روال چند هفته‌ی گذشته، دریافت و گوش سپردن به قطعه موزیک بی‌کلام پیوست، پیشکشی «گروه رسانه‌ای دیرین» به مخاطبانِ این گروه و کاربرانِ iiiwe را نیز فراموش نکنید.